XIV-wieczny zamek został przekształcony w pałac. W 1420 roku był oblegany przez husytów i zdobyty w 1467 roku przez Jerzego z Podiebradów. Po 1478 roku został przebudowany w stylu późnogotyckim, a po 1536 roku w stylu renesansowym. Od XVII wieku był jednak niezamieszkany aż do lat 1873-84, kiedy to ruiny zostały przebudowane na rezydencję fabrykanta Vincenta Daňka.
Zamek Líšno pierwotnie stał na miejscu obecnego zamku w Líšnej, założonego prawdopodobnie po 1367 roku, kiedy synowie Ondřeja z Dubé podzielili się spadkiem po ojcu. Benes z Dubé, który otrzymał okoliczne ziemie, zbudował swoją rezydencję na odpowiednim miejscu chronionym przez bagna i stawy. Jego syn, Wacław z Dubé, towarzyszył mistrzowi Janowi Husowi do Konstancji, ale nie przyłączył się do husytów, więc w 1420 r. obozowicze oblegali jego zamek. W 1467 r., podczas walk zjednoczenia zelenohorskiego przeciwko Jerzemu z Podiebradów, Léštno zostało zdobyte przez wojska królewskie i zniszczone. W tym czasie posiadłość należała do Sternbergów, którzy później odbudowali i ufortyfikowali zamek. Został on odbudowany w 1478 i 1536 roku. Podczas wojny trzydziestoletniej, kiedy cały region ucierpiał w wyniku działań wojennych, tutejszy majątek również został zdewastowany. Niekonserwowany zamek popadł w ruinę, a szybko zmieniający się właściciele nie byli nim zainteresowani. W latach 1873-1884 praski przemysłowiec Čeněk Daněk wyremontował zamek od podstaw na luksusową rezydencję, zachowując część gotyckich i renesansowych elementów. W ten sposób powstał dzisiejszy zamek Líšno, otoczony ozdobnym parkiem. Zbudowany jest jako trójskrzydłowy dwupiętrowy zamek wokół prostokątnego dziedzińca otoczonego z czwartej strony murem z bramą. Środkowe skrzydło posiada arkadowy korytarz na parterze. Lewe skrzydło ma malowane postacie rycerzy i herb na fasadzie od strony dziedzińca. W rogu prawego skrzydła znajduje się kwadratowa wieża. W parku znajdują się pawilony, figura św. Floriana, wazony, basen i staw podklasztorny z łąką i lasem. W 1945 r. przeszedł na własność państwa.